Vanaf eind oktober ligt ie in de winkel: Big Willem, de autobiografie van de voormalige president van de Hells Angels Amsterdam Holland. Twintig jaar na zijn afzetting vertelt Big Willem van Boxtel voor het eerst zijn verhaal.
Big Willem is het verhaal van Willem van Boxtel (1954), een Amsterdamse jongen die van brommerrijdende nozem uit de Indische Buurt uitgroeit tot president van de Hells Angels Amsterdam Holland. Vanuit hun door de gemeente verstrekte clubhuis aan de H.J.E. Wenckebachweg heersen ze vanaf de jaren zeventig over de Amsterdamse Wallen, over Nederland en uiteindelijk over Europa.
Ze lijken tot ver in de jaren negentig onaantastbaar. Maar in de jaren negentig komen zwaar criminele Tot er door criminele invloeden scheuren ontstaan binnen die eens zo ondeelbare club, waarin eer en broederschap voorop stonden.
De Hells Angels komen in een neerwaartse spiraal terecht die niet meer is te stoppen. Middels een coup wordt president Willem van Boxtel in 2004 met bad standing uit de club gezet.
Pas in 2013 laat hij weer publiekelijk van zich horen: hij sluit zich aan bij motorclub No Surrender, maar na twee jaar houdt hij het daar voor gezien.
Tegenwoordig brengt Willem veel tijd door met zijn kinderen Jerry en Melanie en kleinzoon Mikey in Nederland of in La Carihuela, de Hollandse enclave in het Spaanse Torremolinos.
Hij legt nog altijd respectabele afstanden af op zijn motor en maakt de balans op: ‘Twintig jaar na mijn afzetting vond ik het tijd om eens míjn verhaal te vertellen.’
Het boek is nu te koop via de boekhandels of online via de bekende kanalen.
Op 12 september 2024 heb ik een praatje gehouden over mijn boek Drugsbaron op de Be!eef-beurs in Utrecht. Dat is de nieuwe hippe naam voor de 50Plus-beurs.
Ik was gevraagd om iets te vertellen over mijn boek Drugsbaron. Vragen als ‘Hoe begin je aan een journalistiek boek over criminelen?’ en ‘Waar moet je op letten tijdens het werken in dat zeer populaire “true crime” genre?’ wilde ik proberen te behandelen. Het was voor mij de eerste keer dat ik zo op een podium stond in mijn eentje. Het eerste wat me opviel is dat die lamp recht in je gezicht schijnt en je op het moment dat je spreekt eigenlijk niet heel goed kunt zien aan je publiek of het verhaal aankomt. Toch bleek dat wel het geval te zijn. Later, bij de kiosk van de Be!eef-beurs waar ik mijn boeken signeerde, kwamen mensen naar me toe om te vertellen dat ze het een leuk praatje vonden. Altijd fijn om te horen.
Wat ook leuk was: ik zag twee bekende gezichten in het publiek! Eén was mijn ex-collega bij Panorama van midden jaren negentig, de ander was mijn middelbare schoolvriend uit Hilversum. Leuk om die mannen te zien. Hieronder zijn nog wat foto’s:
Gevecht met het technische gedeelte van mijn praatje.
Ik had ook wat foto’s om te laten zien.
De eerste rijen waren leeg maar daarachter zaten wel wat mensen. Ik denk dat er zo’n 25 a 30 mensen hebben geluisterd naar mijn beurspraatje.
Daarna begon het signeren...
…en de gesprekken met geïnteresseerde beursbezoekers.
Met mijn middelbare schoolvriend Jeroen Böck. Geweldig dat ie er was!
Ik sta dit jaar op het podium. Op donderdag 12 september om 12.20 uur zal ik vertellen over mijn boek Drugsbaron. Over de totstandkoming ervan en over het werken met (ex-)criminelen in het algemeen.
Be!eef is van 10 t/m 14 september 2024 in Jaarbeurs Utrecht. De grootste 50PlusBeurs van Europa viert dit jaar haar 30-jarig jubileum en verandert haar naam in Be!eef, later is nu. Onder andere George “Little Green Bag” Baker treedt op.
Als spreker mag ik 20 gratis tickets weggeven met mijn actiecode.
Mis het niet – kom leren, ontdekken en genieten bij Be!eef!
De cover van het boek Drugsbaron over het veelbewogen leven van Janus van Wesenbeeck.
In eerste instantie was het rustig toen het boek Drugsbaron uitkwam. We hadden het weekend ervoor een aantal interviews in de Belgische kranten, dat was natuurlijk geweldig. We hoopten dat daardoor het boek zou aanslaan in België maar dat bleek verkeerd gedacht. Hoewel, het sloeg wel aan, maar op een andere manier dan we voor ons zagen, maar daarover later meer.
De week daarop schreef John van den Heuvel een leuk en aardig stukje in zijn. column. Paar weken daarna stond ik bij Wilson Boldewijn aan de desk iets te vertellen over het boek. Daarna werd ik geïnterviewd door het Radio1-programma Villa VdB en stonden er artikelen in het Algemeen Dagblad, Omroep Brabant en was er zelfs een optreden bij RTLBoulevard, SBS Shownieuws en een tenenkrommend interview bij Tijd voor Max. Eigenlijk was het allemaal chill, allemaal rustig.
Tot half mei.
Links zit Janus van Wesenbeeck, rechts zit ik. We tekenen exemplaren van Drugsbaron aan zijn eettafel waar we zo vaak hebben gesproken met elkaar voor het boek.
Toen werd de Belgische overheid wakker. Hoewel, ze waren al wakker geworden want ze hadden alle beelden van de undercovers die op internet zichtbaar waren, gebalkt, geblurd of gewoon zonder balk of blur weggehaald. Nergens was meer een foto te vinden van Billy en Nina. Dat kwam omdat de Belgische Staat (verder: BS) in stilte een zaak aan het voorbereiden waren. Waarover dat ging en waar dat toe leidde? Dat laat ik onze advocaat F. Broekhuis graag uitleggen:
De kwestie draait om herkenbaarheid van drie undercover agenten die op een pagina in het boek Drugsbaron zijn opgenomen, dat al sinds 18 april te koop is. Nadat het boek vier weken in de handel lag heeft de Belgische Staat de auteur en uitgever op maandag 13 mei jl gedagvaarding om op woensdag 15 mei te verschijnen. De zitting zou geheim zijn, wat betekent dat geen van partijen iets over de zitting en de inhoud daarvan publiekelijk mag delen. Wij kregen uitstel tot 17 mei en de geheimhouding werd iets beperkt.
Ondertussen verspreidde Janus van Wesenbeeck de foto’s op facebook.
De BS stelde dat de portretten tot levensgevaar leidden.
Het argument van de auteur en uitgever was dat de portretten (met en zonder balkje) al in diverse publicaties te zien waren geweest, (Humo, Panorama, Koud Bloed, Whats on a mens mind). Ze wilden de volgende druk aanpassen en de portretten onherkenbaar maken. Het debat ging vooral over de voorraad boeken die in de handel lagen.
Op de zitting is afgesproken dat de foto’s doorgestreept zouden worden (zowel bij Centraal Boekhuis (CB) als een verzoek aan de retailers om dat te doen, en dat deze in een volgende druk zwart gemaakt zouden worden). zie
Er werden geen dwangsommen meer gevraagd. Dat was zeer welkom omdat met name de recall een ingrijpende en ingewikkelde operatie is, waarbij er een risico op het verbeuren van dwangsommen is.
Er werd afgesproken dat de portretten onherkenbaar gemaakt moesten worden. Er werd niets afgesproken over hoeveel van het portret dan moest worden doorgestreept. Er werd aan de advocaten van BS op dinsdag 21 mei (na Hemelvaart) een voorbeeld gezonden waarbij ogen en neus van de portretten zwart waren gemaakt. Daarbij werd geschreven dat de vier gezichten geheel onherkenbaar gemaakt moesten worden.
Vervolgens zijn er honderden e-mails verstuurd aan boekhandels en distributeurs met het verzoek om de portretten in de boeken die in de winkels lagen of op voorraad waren door te strepen.
Tegelijkertijd bleek kort na de zitting dat de Belgische Staat in België de distributeurMytrhas met een beschikking in een ex parte procedure in hoger beroep werd geconfronteerd met een geheel verbod om het boek te verspreiden op straffe van een dwangsom. Tijdens de procedure in Nederland was daar niets over bekend gemaakt.
Vervolgens is er getracht om tot een oplossing te komen voor België, zodat het boek daar weer verkocht kon worden. Uitgever en auteur waren vanaf het eerste moment bereid om mee te werken aan een oplossing. Auteur en uitgever stelde dezelfde oplossing voor die in Nederland was bereikt. Met doorgestreepte portretten mocht het boek weer verkocht worden, was het idee.
De BS ging echter niet akkoord en vond op 30 mei de mate van doorstrepen te weinig, ondanks dat er geen bezwaar was gemaakt tegen het voorbeeld van 21 mei en ondanks dat deze mate van doorstrepen veel verder ging dan de balkjes die bij eerdere publicaties over de portretten waren geplaatst.
Daarna is er door de Nederlandse advocaten van BS informatie gevraagd over hoe de auteur en uitgever uitvoering gaven aan het vonnis. De Belgische Staat dreigde met een tweede kort geding.
Ondertussen werd Bol.com gesommeerd om de verkoop van het boek te staken (terwijl daar alleen maar conform het NL vonnis doorgestreepte boeken werden verkocht). Die boeken werden echter ook aan afnemers in België geleverd en dat stuitte kennelijk tegen de borst in België.
Deze week maakte de Belgische Staat nog een kort geding aanhangig tegen enkel de distribiteur Mythras in België. Naast een verbod en opgave eiste ze nu ook ineens verwijdering van de undercovernamen. Die namen waren niet de echte namen en die waren al bekend bij een breed publiek doordat ze voorkwamen in diverse publicaties.
Er werd geëist dat de voorraad bij CB vernietigd moest worden en dat de portretten nog meer onherkenbaar moesten worden gemaakt.
Uiteindelijk is er een schikking bereikt waarbij de portretten in de resterende voorraad boeken bij CB nog een keer en nu volledig doorgestreept zouden worden.
Auteur Olling en rechts uitgever Hans met ongeveer 2500 Drugsbaronnen die opnieuw gebalkt moesten worden om ze niet te laten vernietigen.
Was het toen klaar? Konden we toen weer gewoon verkopen? Nee want Drugsbaron was volgens de Belgische verdeler geen boek dat het goed zou doen in België! Dus een boek over een man op wie de uiterst succesvolle Belgisch-Nederlandse Netflix-serie Undercover is gebaseerd, waar zowel Nederlandse als Belgische acteurs en actrices in meespelen, die is geproduceerd door een Belgisch productiebedrijf in Brussel en die gaat over een crimineel die woonde in België, is opgepakt in België en zijn straf heeft uitgezeten in België is niet interessant voor de Belgische lezers?
Ik vind dat moeilijk te geloven.
Vooral omdat ik een paar dagen voor de release van het boek Drugsbaron soms met spreads, dus twee hele pagina’s (!), in de volgende Belgische kranten stond: Het Laatste Nieuws, Gazet van Antwerpen. het Belang van Limburg en De Morgen.
Ik weet niet wat u ervan denkt, maar volgens mij is er meer aan de hand. Maar ik klaag niet hoor, ik vind het alleen opmerkelijk. Ik ben namelijk heel blij met de verkoop in Nederland: het boek staat als ik dit schrijf al 17 weken in de Bestseller top 60.
De mooiste grafiek die ik ooit heb gezien in mijn leven.
Ik ben heel blij met de verkoop in Nederland en ik begrijp dat er plannen zijn voor een interview binnenkort in een Belgische krant. Tot die tijd kunnen de Belgische geïnteresseerden natuurlijk altijd naar De Standaard online of bestellen via Bol.
Eindelijk heeft de IRT-Affaire zijn eigen documentaire!
Vanaf eind mei is ie te zien op Amazon Prime: de IRT-Affaire. Samen met een geweldig leuk team van jonge en enthousiaste mensen heb ik het afgelopen jaar hard gewerkt om deze documentaire te voltooien. Dat is zeker niet van een leien dakje gegaan. Drie hindernissen die we hebben moeten nemen:
NPO weigerde
Sinds 2018 loop ik al met het idee voor deze documentaire rond. Ik heb met een ander team en een ander productiebedrijf tot tweemaal toe deze documentaire ingediend bij de NPO. Zij zagen er geen brood in en waren bang dat het zou uitdraaien op een verheerlijking van criminelen. Op dat moment hadden Mink Kok en andere criminelen al hun medewerking toegezegd. Na de afwijzing lag het project een tijdje stil. Begin 2021 is het project nieuw leven ingeblazen door mijn samenwerking met Villain. Eindelijk kregen we een go: Amazon Prime wilde de serie uitbrengen. Maar toen volgde….
Min Kok in 1994
2. De arrestatie van Mink Kok
Ten tijde van de besprekingen met de NPO wilden belangrijke hoofdrolspelers aan de politiekant meewerken. Maar wat zo bijzonder was aan de opzet van deze documentaire: voor het eerst zouden Mink Kok en enkele andere criminelen hun visie op het verhaal geven. Toen we in de lente van 2022 een go kregen stond niets ons in de weg…dachten we. Eind maart 2022 werd Mink Kok namelijk gearresteerd in Beiroet, Libanon. De verdenking was: bemoeienis met een coketransport en het treffen van voorbereidingshandelingen voor het opzetten van een cokewasserij.Tot het einde van de productie van deze documentaire ben ik bezig geweest om Mink Kok geïnterviewd te krijgen maar helaas werden alle mogelijkheden (per video, per audio, per briefwisseling) afgewezen door de directie. Sterker nog: Kok kreeg een gespreksverbod over de IRT-Affaire opgelegd. Hij mocht zes maanden niet met mij over dit onderwerp praten. Een unicum in Nederland.
Rooie Ron rond 2015
3. Het overlijden van Rooie Ron
Ron de Jong is een Amsterdamse crimineel die groot is geworden tijdens de IRT-affaire. Hij is de man geweest die Mink Kok en Stanley Hillis probeerde warm te maken om samen te werken met de groei-informant Kris J. Deze man speelde een dubbelrol: de bedoeling was dat hij de politie van informatie zou voorzien maar in wezen speelde hij en dubbelspel. In eerste instantie wilden Kok en Hillis niets van samenwerking met Kris J. weten. In hun ogen was hij juist een gevaar. Maar toen Ron op eigen houtje en met de zegen van Kris J. een tiental containers met drugs zonder problemen wist te importeren, gingen Kok en Hillis snel overstag. Deze Rooie Ron de Jong wilde meewerken maar werd in de lente geveld door drie beroertes of tia’s. Begin 2023 overleed hij op 60-jarige leeftijd.
Maar laat je niet foppen door deze tegenslagen! Ondanks dit alles hebben we toch een geweldige docu gemaakt. Bovendien: Mink Kok komt er in voor en Rooie Ron ook!
Kijk ‘m op Amazon Prime en laat me weten wat je ervan vindt.
De documentaire Martin H geeft een uniek beeld van Amsterdam dat we niet meer kennen.
De afgelopen dagen ben ik via Whatsapp, Twitter en Facebook overspoeld met voor het overgrote deel eigenlijk alleen maar leuke reacties op de documentaire Martin H. Mensen genieten van de oude beelden van Amsterdam in de jaren zeventig en tachtig en het sfeertje dat de documentaire oproept.
Vanaf 27 december 2022 is namelijk de documentaire Martin H. te zien op Videoland. De documentaire is gebaseerd op mijn boek Martin H., dat in de zomer van 2021 uit is gekomen. Martin H. vertelt het levensverhaal van Martin Hoogland, de Amsterdamse smeris die eind jaren zeventig van de vorige eeuw via corrupte contacten in de onderwereld belandt, zich aansluit bij de Joegoslavische maffia en uiteindelijk wordt veroordeeld voor twee moorden: die op Tonny Hijzelendoorn en op Klaas Bruinsma, de eerste echte Nederlandse godfather. Van de jaren zeventig naar beginjaren negentig dus. Uiteindelijk wordt Hoogland in 2004 doodgeschoten.
Tekst gaat door onder de foto!
Klaas Bruinsma (links) in eenzelfde pose als Martin Hoogland boven. Naast Klaas staat Charlie da Silva, die we nog kennen van zijn beroemde en beruchte uitspraken over Mabel Wisse Smit als “Die wijf van die Lange!”
In een half jaar tijd hebben ik en een team van het tv-productiebedrijf SimpelZodiak deze documentaire in elkaar gedraaid. De mensen die ik had gesproken voor mijn boek over Martin H. benaderde ik opnieuw of ze wilden meedoen aan deze documentaire. Meewerken aan een boek is toch echt wel wat anders dan op tv je verhaal vertellen, dat merkte ik al snel. Toch bleven er gelukkig genoeg mensen over die hun verhaal nog wel een keertje uit de doeken wilden doen. Er was er zelfs eentje bij die in mijn boek nog anoniem opgevoerd is maar op tv gewoon gefilmd mocht worden.
Er zijn in de reacties rond Martin H. ook wat kritische noten mijn kant op gekomen: ik hoorde vaak dat de serie wel wat langer had gemogen, het is nu drie keer een half uur. Er valt inderdaad nog wel veel meer te vertellen: over de afkomst van Martin, over de Joegoslaven en over de reden waarom Martin dood moest bijvoorbeeld. Ook over de voice-over van Ton Kas is niet iedereen altijd even positief. Sommigen mensen vonden het verwarrend en dachten dat er iemand werd geïnterviewd als hij begon de te vertellen, maar dan bleek het de voice-over te zijn.
Ik denk dat er altijd dingen zijn die beter hadden gekund maar uiteindelijk moet je het doen met wat je hebt. Toch overheerst nu bij mij de trots. Ik ben met een heerlijk gevoel 2023 begonnen, een jaar waarin bovendien van mij nog veel meer leuke misdaadprojecten het levenslicht zullen zien.
Stay tuned dus!
Een interview met mij voor De Telegraaf kun je hier bekijken.
Een interview met mij over Martin H. voor Crimesite staat hier.
Het boek kun je hier bestellen of via je eigen boekhandel natuurlijk.
Ik en Martijn Haas bij de UvA (Foto: Miranda De Meijer)
Op zeven november 2022 mochten Martijn Haas en ik weer voor een honderdtal toehoorders spreken op de Universiteit van Amsterdam. Vorig jaar was dit ook al het geval en het lijkt zo langzamerhand een jaarlijks terugkerend fenomeen te worden. We waren onderdeel in een bomvol programma met een officier van justitie, een advocaat en een veroordeelde drugscrimineel. Die laatste maakte op de zaal en op mij persoonlijk behoorlijk veel indruk. Naar journalisten en advocaten luisteren als ze vertellen over de wereld van de misdaad is één, maar als iemand uit die wereld zelf komt vertellen is dat heel andere koek.
Haas en ik hadden het voornamelijk over ons werk voor het boek De Kouwe Ouwe, over de opkomst en ondergang van Stanley Hillis (1946-2011). Over de mensen die we tegen zijn gekomen tijdens onze zoektocht naar de waarheid achter de Haagse topcrimineel. Daarna werden we flink bevraagd door de studenten die, zo leek het althans, scherper waren dan vorig jaar. Een hele leuke dag dus gehad en we zien uit naar de volgende!
Ik mocht iets zeggen op Radio 1, voor de middagshow, over een nieuw boek van Roberto Saviano
Het mannetje van de radio
Op donderdag 13 oktober 2022 was ik te gast bij het programma Villa VdB van presentator Jurgen van den Berg op Radio 1. Ik mocht daar iets zeggen over het nieuwe boek van Roberto Saviano, de Italiaanse auteur die internationaal succes heeft verkregen met zijn boek Camorra uit 2006. Dat boek gaat over de Napolitaanse maffia. De leden daarvan waren niet zo blij met dat boek en bedreigden Saviano. Dit duurt voort tot op de dag van vandaag. De Italiaanse journalist moest ervoor een andere naam aannemen en naar het buitenland emigreren. Nu komt een nieuw boek uit, een graphic novel, met de titel Ik Leef Nog! Om te laten zien dat hij nog steeds niet verslagen is. Wat ik daarover zei is hier terug te luisteren.
Joop de Vries is de oprichter van de Amsterdamse club Casa Rosso. Hij had vele bijnamen waaronder Zwarte Joop en Koning van de Wallen. Weetje: hij heette eigenlijk Maurits. Zijn broer heette Joop.
In de zeer vroege ochtend van 24 juni mocht ik in het NPO Radioprogramma “Vroeg!” iets vertellen over de oude penoze, de nieuwe penoze en de jonge generatie van criminelen. Een uur lang praten over verschillen en overeenkomsten tussen al die groepen mensen die allemaal aan de rafelrand van de maatschappij opereren – en er soms overheen gaan. De directe aanleiding is natuurlijk de uitspraak in het Hoger Beroep van de zaak tegen Willem Holleeder – die een paar uur later weer tot levenslang werd veroordeeld. Holleeder en diens generatiegenoten die allemaal vanaf het begin van de jaren tachtig zijn opgekomen noem ik nieuwe penoze. Zwarte Joop (zie foto), Frits van de Wereld en Haring Arie zijn leden van de oude penoze. Zij opereerden vooral in hun eigen buurt in Amsterdam. De groep die vaak Mocro Maffia wordt genoemd en rond 2011/2012 is opgekomen noem ik geen penoze. Dat zijn voor mij de nieuwe generatie criminelen die door de opkomende coke-handel veelal wereldwijd opereerden.
Het was van vijf tot zes uur in de ochtend dus vergeef me als ik soms naar mijn woorden moet zoeken…
Advocaat Mark Teurlings over de tenlastelegging van Mink Kok: “Ik ga vol voor de schorsing.”
De Amsterdamse crimineel Mink Kok is terug in Nederland. Dit weekend werd hij met een privé jet overgebracht van een Libanese naar een Rotterdamse cel. Ik sprak zijn advocaat Mark Teurlings vanmiddag en kijk met hem vooruit naar morgen: dinsdag de 21e juni om 15.15 uur zal hij zijn betoog houden tegenover de rechter-commissaris.
Waar wordt Mink Kok nu precies van verdacht? “De eerste verdenking heeft te maken met dat coketransport dat in Antwerpen verdwenen is. Ze zeggen: ‘Jij hebt een zoektocht gedaan naar het transport, waar die drugs zijn gebleven.’ Maar ik hoor zelf al op gesprekken ‘For my friend’ dus dan lijkt het me duidelijk dat hij het voor iemand anders doet. Maar goed, dat is mijn betoog. Zij zullen proberen hard te maken dat het zijn transport is. Verder is er een verdenking dat hij een cokelab heeft opgezet. Er wordt daarover het nodige gezegd maar het cokelab zelf is nooit aangetroffen en het blijkt ook nergens dat het ooit concreet is geworden. Zij denken dat hij ermee bezig is geweest. Kijk, voorbereidingshandelingen voor het opzetten van een cokelab zijn strafbaar en zij zullen het zwaarder aanzetten naar de media toe, maar mijn vraag is: ga je nou serieus iemand drie maanden in een Libanese kelder opsluiten voor het zoeken naar coke en het voorbereiden van een cokelab? Daar denk ik echt het mijne van. Dat was niet nodig geweest lijkt me.”
En het bewijs komt alleen uit Sky-gesprekken ? “Ja en je weet hoe advocaten denken over bewijs dat via Sky is verkregen. Daar zijn momenteel heel veel vragen over. Aan de lopende band vinden er schorsingen plaats in zaken waar Sky een rol speelt. Bovendien: Zij denken dat het zijn telefoon is geweest maar dat is ook nog maar zeer de vraag. Maar dat komt later wel.”
En wat is er gebeurd met die “enorme wapenvondst” die zou zijn gevonden? “Die zogenaamd enorme wapenvondst is vooral enorm opgeklopt. Er zijn zeker wapens gevonden maar iedereen heeft daar wapens. Het is een oorlogsgebied. Dus ja, hij had een wapen in huis, en nog eentje, en er lag nog wat, maar absoluut geen raketwerpers of weet ik veel wat. Ik heb ook geen idee waar dat vandaan is gekomen. Bij een verdachte als Mink Kok bekt dat natuurlijk lekker maar echt, dat is allemaal onzin. Voor de duidelijkheid, over de wapens die zijn gevonden: het is niet zo dat er geen zaak is in Libanon, de zaak speelt wel degelijk, maar Mink Kok werd daar al voor geschorst in Libanon. Die wapenvondst wordt daar absoluut niet als een megazaak gezien.”
Hoe is het met Mink Kok? “Het gaat goed met hem. Hij is een sterke kerel en had het vooral te doen met zijn schoonzoon. Ze hebben het ook echt heel zwaar gehad in Libanon. Ze zaten in een kelder met amper daglicht, niet luchten… Hij mocht alleen even 15 meter lopen om zijn eten te halen en dan moest hij weer terug de cel in. Het is echt een hel daar. Hij zei ook tegen me dat hij het zo erg nog niet heeft meegemaakt. Hij kreeg rijst met kip te eten maar het vlees van de kip was er al afgegeten door de bewaarders. Het waren alleen de botten. Ja, het is even afzien geweest maar nu is hij weer monter. Hij wil niet vastzitten maar het is beter dan waar hij zat.
Wat ga je doen morgen? “Ik ga met een gestrekt been erin morgen maar op een vriendelijke manier, op mijn manier. Maar zonder gekheid: ik heb echt wel wat te zeggen. Het gaat “maar” om een drugszaak, maar ook nog heel licht. Iemand helpen en kennelijke voorbereidingshandelingen voor een cokelab. Als je dan die detentieomstandigheden laat meetellen van de afgelopen maanden dan ga ik dus vol voor de schorsing. En ik heb nog iets anders bedacht maar dat kan ik nu nog niet zeggen. Even kijken of dat morgen werkt.”
Denk je dat de kans bestaat dat Kok naar buiten komt? “Ik hoop dat ik een rechtercommissaris tref met heel veel lef. Dan kan hij er misschien uitkomen. Bij Henk Rommy is het tenslotte ook gelukt.”